Μπουτάκια Κοτόπουλου με Πατάτες

Θέλετε να κάνουμε μπουτάκια κοτόπουλου στο φούρνο με πατατούλες;   Ωραίο φαγάκι, απλό, και αν είναι 4-5 τα μπουτάκια, περνάει μια οικογένεια όλο το Σαββατοκύριακο. 

Τι λέτε;  Αρχίζουμε;  Πρώτα-πρώτα καθαρίζουμε μπόλικες πατάτες.   Αν το ταψί μας είναι το Original που είχε ο φούρνος μέσα, το μεγάλο, το βαθύ, και τα άτομα πολλά, μπορεί να χωρέσει και 5 κιλά πατάτες.  Τις καθαρίζουμε, το καλύτερο είναι με κάποιο ειδικό εργαλείο.   Κυκλοφορούν αρκετά στην αγορά, αλλά εγώ έχω καταλήξει σε ένα τύπο.  Κόβουν καλά, δεν αργείς, δεν πετάς πολλή πατάτα (Καλό είναι να σκεφτόμαστε και την οικονομία!) και ξεμπερδεύεις γρήγορα.  Εγώ να καθαρίσω πατάτες με το μαχαίρι (που λέει ο λόγος) δεν μπορώ.  Θέλω το εργαλείο μου. 

Τις καθαρίζουμε λοιπόν, τις βάζουμε σε λεκανίτσα με νερό, τις πρώτες, μέχρι να καθαριστούν όλες, έχουμε σκουπίσει το ταψί, δίπλα, και αρχίζουμε να τις κόβουμε.  Οι Πολίτισσες τις κόβουμε κυδωνάτες, όπως λέγεται.  Δηλαδή, όπως τη βλέπουμε την πατάτα, και έχει ένα σχήμα ωοειδές, την κόβουμε κατά μήκος, σε δύο ή τρεις χοντρές φέτες.  Αυτές τις φέτες τώρα, τις κόβουμε, πάλι κατά μήκος, σε δύο ή τρία χοντρά κομμάτια, μακριά, σαν τα δάχτυλά μας.  Αν είναι πολύ μακριά η πατάτα, αφαιρούμε το πάνω μέρος, αλλά το κόβουμε κι αυτό με τον ίδιο τρόπο, γιατί αν κοπεί αλλιώς, λιώνει η πατάτα, φεύγουν οι χυμοί, δεν είναι καλό.  Πρέπει να κόβεται κάθετα, και πάλι κάθετα. 

Τις κόψαμε, τις ρίχνουμε στο ταψί μας.  Τώρα παίρνουμε σκορδάκι, αυτό τον καιρό έχει και φρέσκο.  Ένα κεφαλάκι μικρό, αλλιώς 3-5 σκελίδες, τις καθαρίζουμε, και τις ψιλοκόβουμε πάνω στις πατάτες μας.  Παίρνουμε 2 μεγάλα λεμόνια, να έχουν ζουμί, αν δεν έχουν παίρνουμε περισσότερα.  Τα στύβουμε και ρίχνουμε κι αυτών το ζουμί πάνω στις πατάτες μας.  Ξεπλένουμε τον στίφτη, και ρίχνουμε το νερό στο ταψί μας.  Αν το ταψί είναι τέτοιο που πίνει το νερό, και κολλάει το φαγητό, ρίχνουμε ένα, ενάμισι ποτήρι νερό στο ταψί.  Ρίχνουμε γύρω στο μισό με ένα κρασοπότηρο λάδι.  (Οικονομία: Παχαίνει!)  Ρίχνουμε μπόλικη ρίγανη,  μία κουταλιά της σούπας αλάτι,  λίγο κύμινο,  λίγο μαύρο πιπέρι,  και παίρνουμε ένα κουτάλι, και αρχίζουμε να ανακατεύουμε.  Σιγά-σιγά και με υπομονή, να πάνε όλα τα υλικά, παντού.  Σε όλο το ταψί.   Σιγά-σιγά.   Θέλει αρκετή ώρα.  

Το αφήνουμε στην άκρη, και πιάνουμε τα μπουτάκια.   Εμάς ο Παναγιώτης, λέει στον χασάπη και βγάζει όλο το λίπος, τελείως, από πάνω.  Είναι τελείως καθαρισμένα.  Γυμνά.  Είναι μια άποψη.  Λίγη πετσούλα όμως δεν κάνει και τόσο κακό.....  Λίγη.  

Προτείνω, και όταν καμιά φορά δεν είναι καθαρισμένα, αυτό κάνω, να βγάλετε όλο το κίτρινο ορατό λίπος που κάνει κακό, το πετάμε αυτό, μετά, αφήνουμε όση πέτσα θέλουμε επάνω στο μπουτάκι, καθαρίζουμε με το χέρι μας όσα φτερά έχουν μείνει επάνω του, ειδικά στο τέλος του ποδιού, και μετά.... ανάβουμε το γκαζάκι μας.  Σε χαμηλή φλόγα, πολύ χαμηλή, και περνάμε από πάνω από το αναμμένο γκαζάκι τα μπουτάκια.  Μ΄ αυτό τον τρόπο καψαλίζονται όλες οι τριχούλες που τυχόν έχουν μείνει, και έτσι το κοτοπουλάκι μας είναι ολοκάθαρο.  Αν δεν έχουμε γκαζάκι, (ο παλιός τρόπος της γιαγιάς:) έβαζε σε ένα φλυτζανάκι οινόπνευμα, το άναβε, και είχε το ίδιο αποτέλεσμα.  Πολλή προσοχή όμως!

Τα πλένουμε καλά-καλά, και τα τοποθετούμε πάνω στο ταψί με την ανάποδη μεριά.  Τους ρίχνουμε πάνω αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, και παίρνουμε από τη σάλτσα που έχει μέσα το ταψί και οι πατάτες, και βουτάμε τα μπουτάκια.  Να υγρανθούν.   Με το λαδάκι, όλα τα υλικά.  Λίγο πριν, έχουμε ανάψει το φούρνο μας στη πιο δυνατή θερμοκρασία, και βάζουμε το ταψί μέσα. 

Αφού γίνουν από την μια μεριά τα μπουτάκια, μετά από μισή ώρα με 40 λεπτά, τα γυρίζουμε, με μεγάλη προσοχή.  Καλύτερα να βγάλουμε το ταψί τελείως.  Πάνω στο νεροχύτη.  Τα αφήνουμε να ψηθούν κι απ΄ αυτή τη μεριά, για 10 λεπτά με ένα τέταρτο, και μετά παίρνουμε ζουμάκι από το ταψί και τους ρίχνουμε επάνω τους, να γυαλίσει η πέτσα!  

Όλη αυτή την ώρα έχουν ψηθεί και οι πατάτες.  Το καταλαβαίνουμε όταν οι ακρούλες τους αρχίζουν και μαυρίζουν.   Αλλά για να είμαστε σίγουροι, βγάλτε δύο και δοκιμάστε της.   Άλλωστε εκείνη την ώρα θα έχει μοσχοβολήσει όλη η γειτονιά.  Σειρά θα κάνουν ποιος θα πρωτοδοκιμάσει....

Άντε νοικοκυρόπαιδα....   Τι, όλο ετοιματζίδικα θα τρώμε;  Βάλτε το κέφι σας, και δημιουργείστε!

Μπριζόλες Μοσχαρίσιες

Πριν αρκετά χρόνια ήμασταν σε μια Ταβέρνα στην Πάρνηθα νομίζω, και μας έφεραν μπριζόλες, τόσο μαλακές, που όλοι νομίζαμε πως ήταν Χοιρινό Φιλέτο, ενώ ο Ψήστης επέμενε ότι ήταν απλή Μοσχαρίσια.
-"Άντε θα σας πω το μυστικό μου, επειδή σας συμπάθησα!" μας είπε. 
-"Το μυστικό είναι μισή ώρα πριν το ψήσιμο, να βουτάς τις μπριζόλες σε CocaCola. Αυτό είναι." Δεν ξέρω οι άλλες νοικοκυρές που ήταν παρούσες τι έκαναν, αλλά εγώ από εκείνη τη μέρα μέχρι σήμερα αυτό κάνω. Μάλιστα το έχω επεκτείνει λιγάκι. Δηλαδή: Σε όλα τα ψητά.  Έχω το Ρομπότ, και ψήνω 3 και 4 φορές την εβδομάδα.  Το γυάλινο με το μοτέρ από πάνω, όχι τον ατμομάγειρα όμως. Το άλλο. 
Βάζω στο ρηχό ταψάκι τις μπριζόλες, ή τα μπούτια κοτόπουλου, ή τα σνίτσελ, ή τα παϊδάκια, ή το ψάρι, πλυμένα, στραγγιγμένα, και από πάνω τους ρίχνω την Κόκα Κόλα. Αρκετή. Την βλέπετε και αφρίζει λίγο πάνω στο κρέας. Μετά ρίχνω με την αλατιέρα το αλάτι, το πιπέρι, τη ρίγανη, ή το δικό μου μπαχαρικό που φτιάχνω και τα έχει όλα αυτά έτοιμα, μπόλικη ρίγανη, λάδι με το ειδικό πώμα από πάνω που το ρίχνει λίγο-λίγο, και τα βάζω στο φουρνάκι. Στη δυνατή θερμοκρασία. Σε δέκα λεπτά έχει μοσχομυρίσει ο κόσμος.  Έχουν ψηθεί από τη μία πλευρά. Τα γυρίζω για 5 λεπτά και από την άλλη, και είναι έτοιμα. 
Τα ξεκοκαλίζω, τα κόβω μικρά κομμάτια, τους ρίχνω τη σάλτσα που έχει μείνει στο ταψάκι από την Κόκα Κόλα και το λάδι, και μπόλικο λεμόνι, και τα ζουζούνια μου .... απολαμβάνουν! Έχει τη γλυκιά γεύση της Κόκα Κόλας, και την ξινή του λεμονιού, είναι απίθανο ότι και να φτιάξεις μ΄ αυτό τον τρόπο. Φροντίζω να έχω πάντα Κόκα Κόλα. Το τελευταίο μπουκαλάκι το φυλάω γι΄ αυτόν το λόγο. Αλλά έχω δοκιμάσει και με Σπράιτ και με πορτοκαλάδα. Είχε το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα. Πειραματιστείτε!....